Anneke de Vries kwam als invaller terecht op basisschool De Omnibus in Almere. Het daltononderwijs sprak haar direct aan. ‘Je maakt kinderen verantwoordelijk voor hun eigen leren en dat vind ik een prettige manier van lesgeven.’ 

‘Ik voel me bij De Omnibus erg op mijn plek. Ik word uitgedaagd en geïnspireerd. Met de Prismadag bijvoorbeeld: een middag vol workshops en lezingen. Daar raak ik enthousiast van! Ik krijg alle vrijheid om mezelf te blijven ontwikkelen. Zo gaf ik aan dat ik graag daltoncoördinator wilde worden en mocht ik de opleiding doen.’ 

‘Wij stimuleren onze leerlingen ook om het beste uit zichzelf te halen. Ik geef nu les aan groep 7A en dan zie je al heel goed welke ontwikkeling ze doormaken. Als ze met de taak beginnen zeggen ze vaak: “Juf, ik krijg mijn taak niet af” en aan het eind van groep 8 is dat: “Juf, kan die taak niet langer?’’ Dan weten ze hoe ze goed moeten plannen en dat ze echt voor zichzelf werken.’ 

‘De verantwoording die we bij kinderen leggen, vragen we ook van ouders’

Goede sfeer in de klas
‘Daltononderwijs kent vijf pijlers: vrijheid, zelfstandigheid, samenwerken, verantwoordelijkheid en effectiviteit/reflectie. Lesgeven vanuit deze pijlers betekent dat je zorgt voor een goede sfeer in de klas. Daar beginnen we in groep 1 al mee. Kleuters hebben per week drie opdrachten die ze moeten doen, voor groep 8 staat al hun werk op een weektaak. Dat is een heel A4’tje vol. Daarnaast werken we met flexibele werkplekken, dit betekent dat de kinderen zelf mogen kiezen waar ze zitten: alleen, op een samenwerkplek, in een groepje of op de gang en zijn periodetaken ook een groot onderdeel in ons onderwijs.’ 

Instructiemomenten
‘Met het daltononderwijs kom je als leerling ’s ochtends de klas binnen en ga je zelfstandig aan het werk met je weektaak. Op het bord staat wanneer je door de juf wordt “gestoord” voor instructie, dit zijn dan kleine groepjes. Er zijn ook instructiemomenten voor de hele klas. Daar doet iedereen aan mee, als je de stof snel eigen maakt kun je zelf de beslissing nemen geen instructie te volgen, maar je extra te verdiepen in de stof of juist andere stof te oefenen waar je moeite mee hebt.’

Wat wil je later worden?
‘Je maakt kinderen op deze manier heel verantwoordelijk voor hun eigen leren. Halen ze een onvoldoende? Dan kijken we samen waar het niet goed ging. Op die manier krijgen ze inzicht in hun eigen leren. Wat is je doel? Wat wil je later worden? Dat vraag ik altijd. Ze hoeven het niet voor mij te doen, maar voor zichzelf. Ik maak dan de grap: ik heb de basisschool al gehaald.’ 

Eyeopener
‘De verantwoording die we bij kinderen leggen, vragen we ook van ouders. Laat kinderen zoveel mogelijk zelf doen wat ze kunnen doen. Kleuters kunnen prima hun eigen jas ophangen of hun beker in de bak leggen. Het is vaak voor ouders een eyeopener.’